ABŞ-da Demokratların iqtidara gəlişindən sonra “narıncı inqilab” ssenariləri hazırlayan, onu həyata keçirən komandanın yarımçıq qalan işləri davam etdirəcəyi iddiaları səslənir, Rusiyada baş verənlər ilk siqnaldır
ABŞ və Qərbin son 4-5 ildə dünyada “demokratiyanın ixracı”na – məxməri inqilablara pauza verməsi geopolitik proseslərin gedişatı ilə bağlansa da, bunun üzərinə Amerikada, Avropada hakimiyyətlərdə hansı ideoloji qüvvələrin olduğunu da gəlmək lazımdır.
Avropa Birliyindəki böhran, Fransada iqtidarı pleyboyların, marionetkaların ələ alması, “rəngli inqilab”ların və “ərəb baharı”nın gətirdiyi dərin məyusluq, peşmanlıq, ardınca ABŞ-da biznesi demokratiyadan ali tutan Respublikaçı Donald Trampın prezidentliyi bu prosesləri xeyli dərəcədə tormozlamışdı.
Ukraynadakı Maydan hərəkatının Krımın ilhaqı, Liviyadakı qanlı çevrilişin ölkənin ikiyə bölünməsi, Suriyanın terror və müharibə poliqonuna dönməsi, Misirdə generalların hakimiyyəti götürməsi göstərdi ki, Qərbin siyasi kluarlarında hazırlanan inqilablar töhfə vermədi.
Bu hadisələr 2017-ci ildən səngiməyə başladı və Tramp administrasiyası ayrı-ayrı regionlarda siyasi dəyişiklikləri dəstəkləmədi, Qərbi Avropa dövlətləri isə siyasi çevrilişlərin demokratiya gətirmədiyini dərk etdilər.
“Yeni Müsavat”ın Siyasət Şöbəsi yazır ki, bu inqilabların sponsorluğunda, ideoloji ssenarilərində həm Soros Fondunun, həm digər institutların rolu varıydı.
Eyni zamanda “rəngli inqilab”ların ideoloqu amerikalı Cin Şarp metodikasını yada salmaq yerinə düşər. O, qeyri-zorakı üsullarla mübarizə metodları barədə yazdığı kitablarla məşhurdur.
Həmçinin Cin Şarp ABŞ-ın Demokratiyanı Milli Himayə Fondu (NED), Ford Fondu və Beynəlxalq Respublikaçılar İnstitutu tərəfindən maliyyələşən Albert Eynşteyn adına İnstitutun təsisçisi və rəhbəridir.
Bu siyasi fondların zaman-zaman Azərbaycanda da hərəkat başlama cəhdləri, kütləvi etirazları təşkil və körükləmə planları olub. Təbii ki, bu kursun kimin çiyinləri üzərində həyata keçirilməsi üçün baş sındırılıb.
Geridə qalan dövrdə müxtəlif gənclik hərəkatlarının dəstəklənməsi, Avropa İttifaqının bayraqları ilə meydanları dolduran mitinqlərin hazırlanması Qərb institutlarının marağında olub.
Sadəcə, əhalinin ovqatı, siyasi liderlərin illərlə öz nüfuz limitlərini xərcləməsi “məxməri”, yaxud “rəngli” inqilabları ertələyib.
Respublikaçı Trampın hakimiyyəti isə başqa dövlətlərin daxili siyasətinə müdaxilə etməmək üzərində qurulmuşdu. Ondan əvvəl Demokrat Barak Obama isə devrimlərin tərəfdarı idi.
Demokrat Partiyasından Cozef Baydenin iqtidara gəlişindən sonra “narıncı inqilab” ssenariləri hazırlayan, onu həyata keçirən komandanın yarımçıq qalan işləri daha peşəkarlıqla davam etdirəcəyi iddiaları səslənir. Analitiklərin hesablamalarına görə, Rusiyada baş verənlər, Qərbin dəstəklədiyi bloger Aleksey Navalnının həbsi buna siqnalıdır.
Bu proseslərin miqyasının genişlənəcəyi və postsovet məkanını əhatə edəcəyi, yeni bir dalğanın gələcəyi proqnozları irəli sürülür.
Halbuki Azərbaycanda belə zəmin üçün immunitet aşağıdır. Vətən müharibəsindən qalib çıxan ölkədə xalqın hakimiyyətə və onun liderinə münasibəti pozitiv anlamda dəyişib. İndi iqtidarın daha çox dəyişikliklər edəcəyi, Qarabağı azad edən siyasi qüvvənin ölkədə modern idarəçilik quracağı gözləntiləri artıb.
Yəni 5 il qabaq siyasi hakimiyyətin xalq içində nüfuzu olduqca aşağıydı, məmurların qudurğanlıqları xirtdəyə çatmışdı, o zaman gərginlik “rəngli inqilab”ların reallaşdırılmasına münbit şərait yaratmışdı. Amma o dövrdə Qərbin və onun Azərbaycandakı şəbəkəsinin etdiyi cəhdlər səmərə vermədiyi halda Bayden dövründə yarımçıq qalmış arzularını tamamlamaq niyyətində olan dairələrin fəallığı hansısa nəticə verə bilərmi? Xalq hakimiyyətə qarşı çıxarmı?
Üstəlik, ABŞ özü seçkidə demokratiya böhranı yaşadı, rus politoloqlar mənzərəni “iki ayağını itirmiş axsaq” kimi təsvir edirdilər.
Lakin bu da realdır ki, ölkə daxilində fürsəti hər zaman gözləyən qruplar var və Baydenin gəlişindən sevincək olublar.
Fəzail Ağamalı: “Marginallaşmış, Qərbin pulu ilə qidalananların başında anti-milli şura, onun nüfuzu olmayan şəxsləri durur”
Ana Vətən Partiyasının sədri, deputat Fəzail Ağamalı “Yeni Müsavat”a bildirdi ki, “rəngli inqilab”lar hakimiyyəti kifayət qədər zəif, kövrək, dövlət başçısı cəmiyyətdə sosial bazaya, nüfuza malik olmayan ölkələrdə baş verir. Onun sözlərinə görə, bu cür dövlətlərdə istənilən çevrilişləri reallaşdırmaq mümkündür: “Qərb Şərqi Avropada, postsovet məkanında ”məxməri inqilab” edirsə, Afrikada bunu hərbçi çevrilişlərlə reallaşdırır. Azərbaycanda isə bu hadisələrə heç zaman zəmin olmayıb”.
F.Ağamalı hesab edir ki, hətta “rəngli inqilab”ların populyar olduğu dövrdə də Azərbaycanda belə zəmin olmayıb: “Ulu öndər Heydər Əliyevdən sonra hakimiyyətin güclü əldə olması, komandada vahid mövqenin mövcudluğu, Prezident İlham Əliyevin xalq içində güclü mövqeyə malik olması bu inqilabların həyata keçirilməsini sıfıra endirib.
Xatırlayıram ki, 2005-ci ildə Müsavat Partiyası Ukraynadakı “narıncı inqilabı” təkrarlamaq istədi. Hətta narıncı rəngli şarflar gətirildi və parlament seçkilərində narıncı köynəklərlə şəkil çəkdirdilər, plakatlar hazırlandı. Amma ssenari baş tutmadı. Çünki Heydər Əliyevin fundamental dövlətçilik prinsipləri xalq tərəfindən dəstəklənirdi. Ayrı-ayrı marginal qruplar isə elə bilirdilər ki, xalq onların arxasınca gedəcək. Amma prezident sarsılmaz iradəsini ortaya qoydu”.
Deputat qeyd etdi ki, 2005-ci ildə hakimiyyət daxilində də müəyyən xəyanətlər özünü göstərdi: “Amma onlar cəmiyyətdə nüfuza malik deyildilər. Eynilə ”ərəb baharı”nda da onların istəklərinin reallaşması mümkün deyildi. Həmin zaman kəsiyində Prezident İlham Əliyev xalq içində rəğbətini artırmışdı, hakimiyyətini möhkəmləndirmişdi, sosial-iqtisadi dayaqlarını gücləndirmişdi.
Bu da imkan vermədi ki, marginallaşmış, Qərbin mayası, pulu ilə qidalanan antimilli qüvvələr istəklərinə nail olsunlar”.
F.Ağamalının sözlərinə görə, indi ABŞ-ın yeni prezidenti Baydenin fərqli siyasətçi olduğunu düşünərək, onun ətrafında müxtəlif gəlişmələr edərək, reallığı əks etdirməyən düşüncələrini ortaya qoyaraq, həmin qüvvələr güman edirlər ki, Ağ evin rəhbərliyi Azərbaycanda “rəngli inqilabı” stimullaşdıra bilər. “Düşünmürəm ki, Bayden bu addımı atsın. İlham Əliyev yüksək və peşəkar siyasətçi kimi beynəlxalq səviyyədə özünü təsdiq edib. Digər tərəfdən, onun həyata keçirdiyi xarici siyasət ABŞ-ın fundamental prinsiplərinə, “dərin dövlət” xəttinə zidd deyil. Bayden kosmetik dəyişikliklər edə bilər, amma Amerikanın dövlət maraqları var və bu maraqlar da Azərbaycanla toqquşmur.
Əksinə, iki ölkə çox ciddi əməkdaşlığa və münasibətlərə malikdirlər. Bundan əlavə, cənab İlham Əliyevin hakimiyyəti illərində Azərbaycan Avropanın enerji təminatında ciddi rol oynayıb.
Türkmənistanla bağlanmış “Dostluq” sazişi Avropanın enerji təminatı üçün geniş imkanlar açır. Ona görə də Azərbaycanın Bayden zamanında mövqeyi daha da möhkəmlənəcək, əhəmiyyəti artacaq.”
F.Ağamalının fikrincə, hətta nəzəri cəhətdən ölkədə hansısa rəngli inqilaba cəhd edilsə belə, birmənalı şəkildə baş tutan deyil:
“Azərbaycanın 44 günlük zəfər müharibəsi Prezidentin təkcə dünyada deyil, ölkədə də nüfuzunu artırıb. Xalqımızın mütləq əksəriyyəti prezidentin yanındadır. Onlar kiminlə məxməri inqilab edəcək?
Pulla alınmış 1000 nəfərlə? Bu həvəsə düşənlər bu sözlərimə diqqət etsinlər və peşman olsunlar. Əgər belə cəhd olunsa, hələ dövlət öz yerində, ilk növbədə xalq tərəfindən ciddi cəzaya məhkum ediləcəklər.
Onlar xalqın iradəsi qarşısında xalqın ayaqları altında qalacaqlar. Bu cür güclü dövləti zəiflətməyə çalışanlar xalqın maraqlarının əksinə gedən xəyanətkarlardır və millət tərəfindən əməlləri biganə qarşılanmayacaq.
Ümumiyyətlə, bu qüvvələrin önündə anti-Milli Şura, onun nüfuzu olmayan şəxsləri dayanır. Amma istəkləri heç zaman həyata keçməyəcək. Hansı liderlə məxməri inqilab edəcəklər?
Müxalifətin içində bu niyyətdə kim var? Heç kim yoxdur. Nə belə şəxs, nə də onu müdafiə edəcək sosial baza var…”
