Qarabağ müharibəsində şəhidlik zirvəsinə ucalan qəhrəmanlarımızdan birinin – Adil Akif oğlu Rzayevin anası işdən çıxarılıb.
Bu barədə şəhidin anası Məhbubə Hüseynova məlumat verib.
Ana deyir ki, 1999-cu il avqustun 20-də Qobustan rayonunun Xilmilli kəndində anadan olan Adil ailənin beşinci övladı imiş: “Üç oğlum, iki qızım vardı. Adilə sentyabrın 21-də Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidməti çağırış göndərmişdi. Bir neçə gün Qusarda təlim keçdilər.
Oktyabrın 4-də qardaşı ilə danışıb ki, onları oradan Füzuli istiqamətinə aparırlar. Oktyabrın 10-dan Adilin nömrəsinə zəng çatmadı. Noyabrın 28-nə qədər onu axtardıq. Balamın adı itkinlər siyahısında çıxmışdı. Bu müddət ərzində Müdafiə Nazirliyinə də getdik. Noyabrın 29-da zəng vurub dedilər ki, Füzulidə bir şəhid var, gəlin baxın. Kimliyinin müəyyənləşməsi üçün Bakıda məndən DNT analizi götürdülər. Qardaşı ilə dayısı gedib baxdılar ki, Adildir. Noyabrın 30-da oğlumu Sumqayıtdakı Şəhidlər Xiyabanında dəfn etdik”.
Hazırda Sumqayıt şəhərinin Hacı Zeynalabdin Tağıyev qəsəbəsi (Nasosnu), Kərim Kərimli küçəsində yaşayan ailənin maddi vəziyyəti yaxşı deyil. Məhbubə Hüseynova deyir ki, Adil şəhid olandan bəri onlarla heç kəs maraqlanmayıb: “Həyat yoldaşımı itirdikdən sonra ailənin dolanışığı üçün Sumqayıtdakı “Elat” quşçuluq fabrikində işə düzəlmişdim. Orada aşpaz işləyirdim.
Adilin yeddisi çıxan kimi fabrikdən zəng vurdular ki, işə çıxmalısan. Dedim, heç olmasa, qoyun üzümün cırığı, yarası sağalsın. Balamın 40-ı çıxana qədər onlardan möhlət istədim. Adilin atası da yoxdur ki, gələnlərin qarşısına çıxsın. Səhhətim tez-tez pisləşir, demək olar ki, hər gün təcili tibbi yardım gəlir.
İşdən gələn zənglərin də ardı-arası kəsilmirdi. Vəziyyətim yaxşı olmadığı üçün heç yana təkbaşına çıxa bilmirəm. Axırda bacımla fabrikə getdik. Bacım katibəyə dedi ki, Məhbubə şəhid anasıdır, özünə hələ gəlməyib, heç olmasa imkan verin 40 gün evdə qalsın. Bu vəziyyətdə işə necə gələ bilər?
Katibə də bildirdi ki, Hidayət müəllim (fabrikin direktoru) deyir, ya işə gəlsin, ya da ərizəsini yazıb getsin. Başqa yolu yoxdur. Bacım ona dedi ki, səlahiyyətli qurumlar bilirmi siz şəhidin anasını işdən çıxarırsız, icazə vermirsiz 40 gün övladının yasını saxlasın? Katibə dedi, gedin kağız gətirin ki, hökumət sizin 40 gün işləməməyinizə icazə verir. Əgər onlar icazə versə, biz də verərik.
Çox çalışdım ki, məni işdə saxlasınlar. Amma dedilər, sən bu şirkətdə işləyə bilməzsən. Oğlum şəhid olana qədər 15 gün fabrikdə işləmişdim. Həmin günlərin maaşını da vermədən məni işdən çıxardılar. Ailədə tək işləyən mənəm. Digər oğlanlarım günəmuzd işləyir. İndi də karantin rejimi olduğu üçün onlar da oturublar evdə”.
Ailəsi ehtiyac içində yaşayan Məhbubə Hüseynova deyir ki, heç şəhid ailələrinin kommunal xərclərinə də güzəşt etmirlər: “Kommunal xərclərimizi qonşular ödəyir. Yaşadığımız şəraitsiz ev belə bizim deyil. Mətbəxi var, suyu yoxdur. Hamam da yoxdur. Sağ olsun, qonşularım çox köməklik edir.
Qaldığımız yerin yolları bərbaddır. Bacım qəsəbənin icra nümayəndəliyinə gedib dedi ki, heç olmasa yola iki maşın qum səpilsin ki, şəhidi aparanda palçığa batmasınlar. Dedilər, qəsəbənin İnzibati Ərazi Dairəsi üzrə nümayəndəsi Lalə Hacıyeva məzuniyyətdədir. Onun səlahiyyətlərin müvəqqəti icra edən şəxs də deyib, cibimdən pul verəsi deyiləm ki…
Tək bu deyil. Adil şəhid olandan nə qəsəbənin İcra Hakimiyyətindən gələn var, nə də aidiyyəti qurumlardan…
Bu gün vəziyyətimiz olduqca acınacaqlıdır. Bizə yardım olunması üçün aidiyyəti qurumlardan kömək etmələrini xahiş edirəm. Bu işi də çətinliklə tapmışdım. Ailəmizin çətin vəziyyətini nəzərə alıb, bizə kömək göstərilməsini xahiş edirəm”.
P.S. Qarşı tərəfin mövqeyini dərc etməyə hazırıq.
Teleqraf.com
